HBKH 1500km [12-8-2006]
Van 12 tot en met 17 augustus 2006 is het Super Brevet Hamburg – Berlijn – Keulen – Hamburg, ongeveer 1500 Km
Tijdslimiet is 125 uur, het brevet is niet gehomologeerd door ACP .
Hier kan je de info en inschrijving van HBKH georganiseerd door Audax Club Schleswig – Holstein vinden. Het formulier kan je zenden aan Audax Club Schleswig_Holstein v.2000 e.V. , Alter Achterkamp 65, D-22927 Gro_hansdorf.
De inschrijvingslijst staat hier.
De Nederlandse randonneurs verblijven op Campingplatz ABC am Gro_ensee, Trittauer Stra_e 11, D-22946 Gro_ensee, Duitsland.
3 Hazebroek Gerard NL GRTC Excelsior
4 Lammerts Robert NL NVHPV
7 Wijnsma Klaas NL NVHPV
9 van Leeuwen Cor NL ERN
10 Commandeur Ben NL ERN
Door Klaas Wijnsma is een overzicht gemaakt van de hoogtemeters per leg:
| cum | cum | |||
| km | meter | km | meter | |
| Nauen | 270 | 590 | 270 | 590 |
| Ditfurt | 191 | 715 | 461 | 1305 |
| L_tgenrode | 147 | 1355 | 608 | 2660 |
| Messinghausen | 130 | 1865 | 738 | 4525 |
| Kreuztal/Buschh_tten | 107 | 1855 | 845 | 6380 |
| R_srath | 93 | 1305 | 938 | 7685 |
| Bamenohl/Finnentrop | 90 | 1395 | 1028 | 9080 |
| Messinghausen | 90 | 1645 | 1118 | 10725 |
| Salzuflen | 109 | 640 | 1227 | 11365 |
| Lindern | 87 | 355 | 1314 | 11720 |
| Verden | 53 | 45 | 1367 | 11765 |
| Winsen | 105 | 300 | 1472 | 12065 |
| Grosshansdorf | 57 | 230 | 1529 | 12295 |
VERSLAG HBKH
Het Nederlandse kamp was zoals gebruikelijk weer heel gezellig. We stonden op een camping op zo,n 7 km van de start. Ben kwam een dag later en heeft in het dorpshuis geslapen.
De organisatie was vanaf het eerste moment van inschrijven (14.00 vrijdagmiddag) helemaal perfect. Het is ongelofelijk wat deze mensen (met hun partners) gedaan hebben, dag en nacht vier posten bemensen en voorzien van eten en drinken (zeg maar zoals de LEL, echte huisvlijt) zonder enige extra vergoeding.
Vrijdagavond een pastaparty, met meer dan voldoende keuze en hoeveelheden, een toetje en koffie. De lokale pers kwam foto_s maken en hield verschillende interviews. Een tweetal bekers werden uitgedeeld, een voor de randonneur die de langste reis had moeten maken om in Grosshansdorf te komen (Sicili_) en een voor de club die de grootste afvaardiging had, Audax UK met 5 randonneurs. De sfeer binnen het internationale gezelschap was erg goed en gezellig.
Zaterdagmorgen om 4.00 aan het ontbijt en om 5.00 uur door de burgemeester gestart. De eerste kilometers reed Heino Harms met een auto voor, zodat iedereen een beetje kon wennen en warmrijden. De eerste 30 km was wat heuvelachtig, daarna werd het vlak en reden door het Elbe gebied. Ik reed alleen tot dat ik een plaspauze hield en Gerard en Ben stopten. Daarna zijn we samen verder gereden, bij een tussenstop (Schopsdorf) is ook Klaas bij ons aangehaakt. Hij had door een spaakbreuk enig tijdverlies gehad. Net voor Schopsdorf hebben we een heel langstuk valsplat omhoog gehad en na deze plaats werd het een beetje PBP golvend landschap. In Ditfurt hebben we 1 _ uur geslapen en zijn weer bij het ochtendgloren gaan rijden.
Na de eerste kilometers bemerkte ik dat er wat vreemd geluid uit mij achternaaf kwam, schurend staal op aluminium. Dat was de cassette tegen de achterpad, de naaf was helemaal los van het huis en je kan de binnen kant van het freewheel zien. Het verstandigste was terug te rijden naar Ditfurt, dus ik heb afscheid genomen van Ben, Gerard en Klaas. Na een kilometer ben ik toch in tranen uitgebarst, gewoon balen. Het ging zo lekker, veel reservetijd opgebouwd en dan op zondagmorgen. Op de weg terug zag ik de collega randonneurs ongelovig naar mij kijken (waar gaat die naartoe?) ik zwaaide maar.
In Ditfurt kwam gelijk Heino en __ (naam ben ik even kwijt) kijken wat er loos was. Ik zei dat het afgelopen was, de Fujin heeft een 26_ velg. Gelijk wees Heino naar een MTB van _.. , je weet wel zo_n fiets met van met noppen voorziene ballonbanden. Maar Heino had gelijk, de velg had dezelfde maat. Banden van mijn velg overgezet op de _MTB_ velg en ook de schijf van de velg gehaald, die paste niet lekker tussen de achterbrug. Na _ uur zat ik weer op de weg, wel met een heel ander verzet. Er was geen cassette afnemer te vinden, dus die konden we niet wisselen. Dus opweg naar Messinghausen net een vlakke 24 tands cassette. Ik had ook sterke twijfels of ik ergens wel boven zou komen. Dat lukte tot 10-11% daarboven ging het gewoon niet, dus lopen J.
Onderweg kwam ik Cor tegen, die blij verrast was mij weer te zien, hij ging namelijk weg in Ditfurt toen ik met pech terug kwam. We zijn tegelijkertijd opgereden naar Messinghausen, maar _s nachts werd het koud en steeds later. In Hofgeismar hebben we op een beschutplaatsje op een parkbankje gelegen, maar na een uur was het te koud. Dus weer verder, 20 km later waren we in Warburg (rond 2.00) en zagen een heerlijke oversized betaalautomaatruimte. Een hal (met gebruik van pinpasje), daarna automatische deuren naar een ruimte met een drietal automaten en zuilen met ingebouwde computers. De mat in het portaal was zacht en het was daar lekker warm, dus fietsen naar binnen en slapen. Rond 5.30 stonden we weer op net op het moment dat de eerste pinklanten binnenstapten en ons vriendelijk goedemorgen wensten.
50 km later waren we in Messinghausen en hebben daar zalig ontbeten, een uurtje later vetrokken we naar Rosrath. De eerste leg ging naar de stempelpost in Kreuztal. Flink wat klimmetjes, met als toetje zo_n 20% in Herzhausen. Op dat fijne moment begon het te hozen, wat een water. Na 10 km waren we bij de Esso-pomp, Daar stond Peter (Duitse randonneur) op ons te wachten met de vraag om gezamenlijk iets te eten (20.30). Na een drietal kilometer zijn we bij een imbiss terechtgekomen en om 21.10 zaten we weer op de fiets.
Het bleef regenen (in de ergste vorm) en werd langzaam ook nog mistig. Na een hele steile klim, waar ook veel verkeer was, stonden Cor en ik te overdenken wat te doen. De weg was zo glad (en nat) dat mijn achterwiel doorsloeg bij het omhoog gaan. Op dat moment stopte een Duitser om te vragen wat er loos was. Blabla het hele verhaal HBKH en dat we naar Rosrath onderweg waren. Hij vond het een zeer slecht idee om via Waldbrol naar Rosrath te rijden, dat was met dit weer niet te doen. Hij zou ons wel naar Rosrath brengen. Wij hebben deze alleraardigste man hiervoor bedankt, al was het heel verleidelijk. We hebben zijn, in enkele tellen doorweekte, 1:250.000 wegenkaart gekregen. Op dat moment reed een vrachtauto met oplegger 20 meter van ons vandaan tegen de vangrails en toe wisten we het zeker!
Met enkele plaatsnamen van de man zijn wij reeds doorweekt en in een hevige regen een speurrit naar Overath gestart. Dat was verre van eenvoudig!. Bij een spoorovergang ging ik niet haaks genoeg het spoor over met het gevolg een schuiver. Ik was toen wel blij dat het nat was, de natte weg heeft betere glijeigenschappen. Door mijn zijtas en lichaam heeft er gelukkig niets schade opgelopen. Door deze D-tour hebben we iets minder hoogtemeters voor de kiezen gekregen, maar de afstand was wel gelijk. Vanuit Overath konden de oorspronkelijke route weer nemen. Onderkoeld kwam ik in het Schloss aan. Met een paar dekens om, straalkacheltje en warme koffie kwam ik weer op temperatuur. Lekker 1 _ uur slapen_
Met een weer zeer heuvelachtig gebied (zeg maar heuvels van de 1e cat) en deels door het Sauerland kwamen we weer terug aan in Messinghausen. Een uur voor de sluiting. Een heerlijk maal, een zeer warme douche, zalig 2 _ slapen heeft me weer tot leven gebracht. Om 7.00 zaten/lagen we op de fiets om het stukje naar Grosshansdorf (400 km) terug te rijden. Hier zagen Cor en ik niet tegen op, ondanks 5 uur buiten de limiet.
De klim naar Thulen was verschrikkelijk, maar vervolgens zo_n 30 km afdalingen gaat wel erg lekker. Op 196 km hadden we de verloren tijd ruimschoots goed gemaakt en zaten binnen de limiet. Om 18.30 reden we weg voor de laatste 215 km.
De laatste leg was minder vlak dan we dachten, regen maar vooral veel mist speelde parten. Ik kreeg na 120 km last van ernstige slaap. Op geen wijze kon ik me over de slaap heen krijgen, een hazenslaapje op een bankje had te weinig resultaat, in het volgende bushokje heb ik op mijn ligfietskussentje en helm een ruim uur zalig geslapen op het beton.
We reden naar mijn idee flink scherp op de tijd, maar was aardig relaxt. Door de inspanningen van Klaas konden we beschikken over de GPS route en dat was deze nacht ook hard nodig. Om 10:45 reden het pleintje op in Grosshansdorf en werden feestelijk binnen gehaald door onze Nederlandse vrienden en de organisatie.
Tijdens het ontbijt na de aankomst heb ik gezegd dat dit mijn laatste randonneurstocht was, maar mijn hersenen werken al weer beter. Als je alles achteraf bekijkt, was het een prachtige ervaring. Jammer van de technische pech, maar gelukkig dat ik een reservewiel kon lenen.
Ik heb toch genoten, al heb ik weer de menige klimmetje vervloekt.